Mat Spröng Ccari Jalang

Tèh tarék ddalang supék, ikang gelepör ddalang beledi, örang ppuang ddalang ppala Mat Spröng.

Mat Spröng tèngök air berelök derah ddalang tali air ttepi sawöh, warna lumuk ija naik deratah cerming jernèh, napök èkör ikang ggedik licing mminyök, napök muka Mat Spröng deratah muka air, relik-relök. Karong Mat ada dua ikatang, tangang dia pegang mulok karong bbuka luah, bulat macang mulut menguap; dia rauk ddalang air, tarék ke aröh dia, pecöh bayang muka dia jjadi seribu jalor dddalang air, relik-relök, relik-relök. Ikang masok ddalang karong, terus dia tuang ddalang beledi, èkör jjetak galök.

Laing bbunyi suara Cik Kalèh bila kena anging sawöh, ggaong ddalang udara bbuka luah, bila matahari ceröh, suara belalang masok cceloh tiap-tiap perkataang bbunyi segör mölèk. Keruba ddeböh dari jauh, sinörang pagi kena tapis kelöpök bunga teratai naik cahaya biru butér setör. Sèkör ikang telepah dari tangang Mat Spröng bila dia ssètök.

“Sejök bila mung makang ikang lökang, Mak?”

“Ni parék, bukang lökang, Lèh. Ada beza kalu mung ahli ikang,” jawab Mat, tangang dia beleming kena minyök ikang keli, terus dia lèsèk kkaing baték hök dia paka atah seluör. Misa ikang keli itang kkelik ddalang cahaya; Mat ngèssök dari tepi tebing, dia tutop mulut beledi denge surak kabör.

“D.I.D,” kata Cik Kalèh. “Jabatang Tali Air, sebab dialah mung dapat makang ikang.”

Tangang Mat cepat-cepat gupa karong kaing hök dia guna wak raok ikang. Dia selit ccelöh kaki, warna bunga naik ceröh bbawöh seluör dia warna itang. Cik Kalèh senyung ssengèh bila dia napök bubu kaing Mat tu ada tali jeruk, ada pötöng sèröng tepak keluör kaki, luas pinggang macang sais örang ppuang ömör pak-pulohang.

“Mung ning dök jjuruh sunggoh Mak,” kata Cik Kalèh sambil dia jetik abok rökök. “Mung raok ikang denge seluör dalang bining mung, mung sipol macang karong.”

“Döh aku nök paka nnatang apa lagi, seluör kkatök aku kecik ccerèh dök padang denge ikang. Ning ikang keli, bukang sekila, Lèh.”

Mat Spröng tarék supék tèh, mulok dia hiruk setegök, muka dia hèrök, mata ttutop rapat. Tuuuuiiii! dia sembor air tèh atah batu kelikér. Cik Kalèh löpat, ngèllök.

“Teh sejok ssiak!” kata Mat sambil sapu mulok.

“Tèh sejok ke mung ketör, Mak?” Tanya Cik Kalèh, mata dia lekak ttangang Mat Spröng, dök kkelik.

Mat Spröng ngelloh panjang, tarék geröhök, terus ludöh ttepi parit. Ikang keli gelepör dik-dik ddalang bèsèng. Mat ngelloh teruh ppaling ke Cik Kalèh.

“Ppala aku sibok, Lèh.” Suara Mat köhör, tangang dia garu belakang keru-kerah macang keték nnyamök. Lalat pèng bberöng, lembu ddeböh, dari jaoh bbunyi budök-budök ssörök, daung nyör kkèbör macang ddèra ttepi langit . Tiba-tiba suasana ttepi tali air hidup, bising bbangör, bbunying gègèr macang ppasör Tanjong.

“Mung dök cukup tidor, Mak.”

Mat Spröng ngilling ppala, dia mula kacing baju dia macang sejok.

“Ppala aku bbunying suara orang ppuang, telinga aku bengang, kadang-kadang tangang aku ketör gelitik, Lèh.”

“Mung dök söh layang sangat benda-benda hök ngacca mung ddalang ppala tu Mak, tu bayang-bayang je bukang...”

Mat Spröng bikah bangung, kaing keliling pinggang dia telöröh ttanöh tapi dia lök, biar bèlèkör ttepi keting. “Aku napök bayang, aku napök bayang dia Lèh!”

“Aku napök bayang dia Lèh!” Mat kata lagi, tangang dia nnunjok ke aröh semök samung seberang bendang.

Cik Kalèh jjalang ke aröh Mat Spröng. Tangang dia tepok belakang Mat, suara dia rendöh.

"Mung nguccak, Mat," kata Cik Kalèh. "Nguccak bbaik."


Ssambong - To be Continued...

Mat Spröng Kelecak Barak VI

Habih hhanyar tepi lökang; tangang beleming dengang sapöh, apah nyör, perok ikang, daung tèh, serebok kawe belömör dalca masang hök tökè keda tohok buang ddalang lègè burok. Mat Spröng lèsèk tangang bbira pitu belakang Bhiku Coffee Shop, ppala dia mmusing pening ccapor löya, rasa macang nök jeluök.

“Kalu ggining aku kerja bandörang akok sapöh je baik,” Mat Spröng belèbèr ssörang. Kucing bapök kkejuk tidor belakang lègèr, lari celubu masok nnusuk belakang bawang ddalang jök. “Aku raung bandör Teganung rata cari sarong tangang getöh. Bilalah Teganung kita ning nök maju macang negeri örang putéh!”

Dia masok ddalang keda gi terus ke meja tökè dok tengöh nnuléh ddalang bok nota ada nombor ‘555’ atah kulit. Tökè napök mata Mat meröh ssinör, tangang dia seranggöh masa ccakak: dia tahu hari tu bukang hari Mat nök bayör hutang ddalang bok. Lepah Mat ccakak dia ngilling ppala, tangang dia tunjok ke sebelöh kanang, bukang ttepi keda, tapi satu tepak laing, jauh. Mat keluör jjalang dderah aröh tèksi Cik Kalèh dok tunggu ttepi gerè Pök Su nnèga pisang denge buöh paoh.

Cik Kalèh tengöh gösök perok, tundok sapa bökök, radio dia senyap ssunyi dok ggatong ddepang tèksi.

“Aku döh kata mung jangang makang pisang jela banyök sangak, tu lah senök perok,” kata Mat.

Cik Kalèh dök ccakak, badang dia bbau serbök — Minyök Cak Kapök — bila dia bangung nök gatéh téksi cepak-cepak, perasaang dia macang nök gi ssunga takut dök dang ök. Dia tahu ddalang bandör Teganung ada banyök sura kalu nök kena jembe keték-keték.

“Pasa apa hök putéh dia pegang, hök mèröh dia tohok?” kata Mat, mata dia kuyu dok tèngök ke lori kecik tengöh mmungöh bbira jalang. “Murtuja bin Mohammad Salim,” dia tuléh ddalang bok hök dia wak tubék bila siasatang dia jjadi hot. Hot, satu lagi perkataang hök keluör dari ppala dia dari jamang Sekölöh Sultang Selèmang bila ötök dia gelegök.

“Ado-o-o-h,” ngerrang Cik Kalèh, badang dia making bökök.

“Pasa apa hök putéh dia pegang...”

Cik Kaleh ppaling ke Mat. “Aku dok tengöh mmulah perok ning, mung dok ralék nök mmaing teka-teki pulök!” Muka dia masang ccatung, tèksi dia imba bbelöh kiri sikik lagi masok parék.

“Pisang jela ning bisa, Lèh, aku dok kata sökmö ke mung, mung ning babér ccapor tekök.”

Mata Cik Kalèh ssinör, macang api lak atah bukit.* “Ning bukang pisang ning; kemarèng aku makang dalca kkeda Bhiku tu, rasa macang pelèk sikik.”

Mat Sprong lèsèk tangang bbawöh punggong dia atah kusyéng teksi bila mata Cik Kalèh dok tèngök tang kelaéng; Mat ciung jari dia, masih bbau töng sapöh.

“Mari kita gi cari Budök Nama Ku Ali tu, ada aku nök tanye dia sikik pasa budök-budök,” tamböh Mat.

“Ado-o-o-h, Mök,” kata Cik Kalèh. “Kemarèng aku tèngök dia gi kkèmöh denge kupolang Sekaok ttepi jèrak tapi aku kena tingga mung ttepi Jalang Wailiéh mung gi cari sediri sebab tèksi dök léh masok.”

“Dökkang aku nök gi ssorang ssitu kak-kak ggarék ning, Lèh,” jawak Mat. Dia butang baju dia sapa ttekök. Sejok.

Cik Kalèh senyung ssörang, mata dia sila kena matahari tengöh jatoh belöh barak. “Ado-o-o-oh, Mak!,” kata dia sambil gösök perok.

Löri Murtuja pötöng tèksi Cik Kalèh ddepang Jél; dekak Panggong Rex örang dok tengöh berebuk nök beli tikèt cerita Bujang Lapok. Cik Kalèh nnyanying ‘Pok-pok-pok...” sambil dok gösök Minyök Kapök atah pusat.

“Mari tuju, lor...” kata Mat. “Mari tuju, lor...” dia kata lagi macang orang dok tengöh ratéb.

Tiba-tiba Mat Spröng löpak dari tèksi Cik Kalèh masa örang tengöh jemerang ddepang dia di sipang jalang. Mat akat seluör naik atah perok, buku catatang dia masok ddalang köcèk. “Lèh,” dia kata, ppaling ke kawang dia hök dok ngökkör atah tèksi. “Mung gi ita di stèsyéng bah, mung jangan gi sebelong aku balék.”

Mat Spröng jjalang teruh belong Cik Kaléh dapat jawak.

"Ado-o-oh, Mök! Ado-o-o-oh, Mak!" bbunyi Cik Kaléh ngerrang sakit.

---------------------------------------
* Api lak atah Bukit Tteri.

[Bahagiang Hök Suk Sekali Minggu Depang...Final Part Next Week]

Other Parts:
The Return of Mat Spröng; Mat Spröng Kelecak Barak II; Mat Spröng Kelecak Barak III; Mat Spröng Kelecak Barak IV; Mat Spröng Kelecak Barak V.

Mat Spröng Kelecak Barak III

Bila lenggök ke langik napök awang kkupo macang kapah, macang kayu keramat, macang jjeput pisang pong ada jugök. Mat Sprong ssètök terus angkat ppala dari hood tèksi hök Cik Kalèh buka sebab hari tu ceröh mölèk.

“Aku mmipi ke aku napök beto ning, Lèh?” tanya Mat.

Dia lenggök lagi ke langik, awang tu ada lagi macang muka Lijöh – masang ccatung, mmusang takdök aröh.

Cik Kalèh berenti göhék tèksi, masok ttepak tedoh bbawöh pohong asang gelugor dekat könar rumöh Èzèk, ccelöh löröng kecik masok ke sebelöh Istana Kolang. Dia pasang gelang tali hök dia buak untok pegang berék dök beri tèksi ggerök. Radio National hök dia beli kkeda Tokèh Ubang ada ggatong ddepang, dekat lapu tèksi, dok bbunyi wa-wa lagu permintaang suri rumöh-tangga, buat Mat serabuk perok.

“Mung napök Lijöh duane?” Cik Kalèh tanye bila tengök Mat dok lenggök ke langik, mata dia dök kkelik.

“Tu, muka Lijöh lah di awang tu, muka dia lèk-lèk. Dok cerlöng kat aku,” jawab Mat.

Cik Kalèh aléh mata ke kereta Jaguar Èzèk baru keluör dari setar, dia sebok denge suara köhör: “Aku bukang nök ccapor ha mung, Mak, tapi baru takdi aku jjupe Lijöh dia tanye mung duana sebab dia dok cari mung rata cerök.”

“Dulu kalu aku ngajji bbeto di Gramma Seko tu gamök öh aku döh jjadi D.O. le ning.” Mat nnengung sebetör, dok tenung tapök tangang. Hidong dia ddepè sikik, tapi badang dia gagöh döh lepah makang makjong hök Cik Kalèh sipang ccelöh tepak dudok tèksi, ddalang kötök.

Cik Kalèh ngelloh panjang.

“Aku pong kalu ngajji bbeto dulu aku döh jjadi ustad le ning Mak, tapi nök wak guane dulu aku ralék dok gi tèngök orang mmaing rödak. Dunia ning ggitulah, serema orang ada hök masing-masing, memang ada ttuléh ddalang kitab. Kalu serema örang jjadi D.O., sape nök göhék tèksi, Mak, sape nök akot tahi, sape nök wak kerepok? Mung ning aku megöh denge mung, dulu mana ada di Teganung ning örang jjadi mata gelak?”

“Tapi aku nök kata sikik, Mak, mung jangang maröh.” Mata Cik Kalèh pandang jauh. “Takdi Lijöh tanye aku mung duane. Gi lah tèngök dia sikik, tulong pujok sebab Munöh tu döh tiga hari dök balik. Aku kata döh kat dia mung dok usaha cari, tapi dia asyik nök jjebèk je, nök nnangis selalu bila aku sebok.”

“Aku bukang dök cakne, Lèh. Aku pong rusing, tapi aku tak dök aröh nök buak döh. Mung örang ngajji, tetu mung tahu. Mung ingak Munöh tu kena susuk?”

Cik Kaleh tutop radio transistor di basika tèksi dia. Mata dia sila sebab kena cahaya mata hari hök ssinör dari aröh Sekölöh Paya Bunga, atah kubor Kapong Ttani.

Cik Kalèh kacing butang atas baju dia; jang dia kkelik ddalang cahaya ceröh.

“Kadang-kadang aku ambék budök Dol tu dari sekölöh, Mak. Dia dudok ssitu, dekat kubor lama tu, jadi aku kena sangaklah kawasang ning. Satu malang aku bawök sörang ppuang muda kèndöng anök ddalang kaing atah bau dia, dia nök balék rumöh dia ssitu...” Suara Cik Kalèh berenti sekejak.

Mat bikah bangung, turong dari tèksi teruh gi ssandör di pohong asang jawa. “Dökkanglah Munöh tu beranök pulök, lari dari Lijöh sebab takot. Ada apa-apa hök mung dök cerita kat aku, Lèh?” Mat buat macang nök sèng hingus, tapi dia telang teruh, ddegök.

“Bukang ggitu Mak, aku nök cerita pasa hök mung kata tu takdi. Orang ppuang hök aku ambék tu kata rumöh dia ssitu, kat rumöh budök Dol sekölöh SS tu, bila aku gatéh sapa ssitu aku tèngök dia senyung ssengèh, pah tu dia ngilla kah-kah!”

“Nasib baiklah aku ingak hök aku belajör dulu, aku baca sebutir dua ayak, aku tembör lari teruh, esökkang baru aku gi ambék teksi.” Tamböh Cik Kalèh.

“Di Teganung ning banyök kejadiang ggitu le ning,” kata Cik Kalèh lagi bila dia tengök mata Mat Sprong dok cerlöng bulak. “Bila aku gi ambék teksi aku èsök tu ada batu nèsang sutér ttepak dudok; tulah anök hök dia bawök.”

“Aku pernöh döh siasak kéh macang ning. Budök ppuang jugök, hilang lepah mmaing cökök. Mung tau Lèh, pah dua hari aku jjupe budök tu atah dahang pohong kerekuk dok makang mee görèng ddalang pinggang.” Mat Spröng apör dua tapök tangang ddepang Cik Kalèh.

“Pah tu?”

“Hök dia dok makang tu bukang mee, Leh, tapi cacing sepinggang,” kata Mat.

Kambing ddembèk dari jauh, daung asang jawa luroh atah ppale Mat. Dia geliak dua tiga kali, napök gelisöh.

“Eh, Lèh, makjong hök mung beri kat aku ning utok apa? Aku rasa pelèk sikik.”

Cik Kalèh ppaling ke rumöh guru besör Gramma Sko, Mister Èzèk, mulok dia senyung, napök gigi mah kkilak.

Cerita ning adalah karangang rèkaang semata-mata dang takdök kena mengena denge ssapa pong sama ada masih hidop, sudöh mati atau pong dok tengöh berasa dök rök.