Kecek-Kecek

On Trengganuspeak and the Spirit of Trengganu

Thursday, July 09, 2009

Mat Spröng Ccari Jalang

Ikang KeliTèh tarék ddalang supék, ikang gelepör ddalang beledi, örang ppuang ddalang ppala Mat Spröng.

Mat Spröng tèngök air berelök derah ddalang tali air ttepi sawöh, warna lumuk ija naik deratah cerming jernèh, napök èkör ikang ggedik licing mminyök, napök muka Mat Spröng deratah muka air, relik-relök. Karong Mat ada dua ikatang, tangang dia pegang mulok karong bbuka luah, bulat macang mulut menguap; dia rauk ddalang air, tarék ke aröh dia, pecöh bayang muka dia jjadi seribu jalor dddalang air, relik-relök, relik-relök. Ikang masok ddalang karong, terus dia tuang ddalang beledi, èkör jjetak galök.

Laing bbunyi suara Cik Kalèh bila kena anging sawöh, ggaong ddalang udara bbuka luah, bila matahari ceröh, suara belalang masok cceloh tiap-tiap perkataang bbunyi segör mölèk. Keruba ddeböh dari jauh, sinörang pagi kena tapis kelöpök bunga teratai naik cahaya biru butér setör. Sèkör ikang telepah dari tangang Mat Spröng bila dia ssètök.

“Sejök bila mung makang ikang lökang, Mak?”

“Ni parék, bukang lökang, Lèh. Ada beza kalu mung ahli ikang,” jawab Mat, tangang dia beleming kena minyök ikang keli, terus dia lèsèk kkaing baték hök dia paka atah seluör. Misa ikang keli itang kkelik ddalang cahaya; Mat ngèssök dari tepi tebing, dia tutop mulut beledi denge surak kabör.

“D.I.D,” kata Cik Kalèh. “Jabatang Tali Air, sebab dialah mung dapat makang ikang.”

Ikang KeliTangang Mat cepat-cepat gupa karong kaing hök dia guna wak raok ikang. Dia selit ccelöh kaki, warna bunga naik ceröh bbawöh seluör dia warna itang. Cik Kalèh senyung ssengèh bila dia napök bubu kaing Mat tu ada tali jeruk, ada pötöng sèröng tepak keluör kaki, luas pinggang macang sais örang ppuang ömör pak-pulohang.

“Mung ning dök jjuruh sunggoh Mak,” kata Cik Kalèh sambil dia jetik abok rökök. “Mung raok ikang denge seluör dalang bining mung, mung sipol macang karong.”

“Döh aku nök paka nnatang apa lagi, seluör kkatök aku kecik ccerèh dök padang denge ikang. Ning ikang keli, bukang sekila, Lèh.”

Mat Spröng tarék supék tèh, mulok dia hiruk setegök, muka dia hèrök, mata ttutop rapat. Tuuuuiiii! dia sembor air tèh atah batu kelikér. Cik Kalèh löpat, ngèllök.

“Teh sejok ssiak!” kata Mat sambil sapu mulok.

“Tèh sejok ke mung ketör, Mak?” Tanya Cik Kalèh, mata dia lekak ttangang Mat Spröng, dök kkelik.

Mat Spröng ngelloh panjang, tarék geröhök, terus ludöh ttepi parit. Ikang keli gelepör dik-dik ddalang bèsèng. Mat ngelloh teruh ppaling ke Cik Kalèh.

“Ppala aku sibok, Lèh.” Suara Mat köhör, tangang dia garu belakang keru-kerah macang keték nnyamök. Lalat pèng bberöng, lembu ddeböh, dari jaoh bbunyi budök-budök ssörök, daung nyör kkèbör macang ddèra ttepi langit . Tiba-tiba suasana ttepi tali air hidup, bising bbangör, bbunying gègèr macang ppasör Tanjong.

“Mung dök cukup tidor, Mak.”

Mat Spröng ngilling ppala, dia mula kacing baju dia macang sejok.

Ikang Keli“Ppala aku bbunying suara orang ppuang, telinga aku bengang, kadang-kadang tangang aku ketör gelitik, Lèh.”

“Mung dök söh layang sangat benda-benda hök ngacca mung ddalang ppala tu Mak, tu bayang-bayang je bukang...”

Mat Spröng bikah bangung, kaing keliling pinggang dia telöröh ttanöh tapi dia lök, biar bèlèkör ttepi keting. “Aku napök bayang, aku napök bayang dia Lèh!”

“Aku napök bayang dia Lèh!” Mat kata lagi, tangang dia nnunjok ke aröh semök samung seberang bendang.

Cik Kalèh jjalang ke aröh Mat Spröng. Tangang dia tepok belakang Mat, suara dia rendöh.

"Mung nguccak, Mat," kata Cik Kalèh. "Nguccak bbaik."


Ssambong - To be Continued...

Labels: , ,